In 2011 werd bij Maaike een hersenaneurysma ontdekt, die op zo’n lastig te bereiken plek zat dat ‘ie niet gecoild en niet geclipt kon worden. Ze is uiteindelijk behandeld met een flow-diverter silk stent. Maaike vertelt zelf haar verhaal.
Begin 2008 werd ik van de een op de andere dag duizelig. Mijn huisarts stuurde mij door naar een algemeen ziekenhuis voor een scan. Daar werd een meningeoom, een goedaardige tumor, in de rechter sinus cavernosus geconstateerd. Deze tumor verlegde mijn oogzenuw. Na vele onderzoeken kwam ik terecht in het UMCU waar ik jaarlijks gevolgd werd door een overkoepelend team van oogarts en neurochirurg. Mijn duizeligheid verdween niet.
De ontdekking van het aneurysma
Begin 2011, tijdens een jaarlijkse controle van het meningeoom, was er een oplettende radioloog die twijfelde aan de gestelde diagnose. Hij liet een MRA maken en constateerde dat het meningeoom een 15 mm groot aneurysma was. De neurochirurg liet er geen twijfel over bestaan. Het aneurysma zat in een inoperabel gebied, coilen en clippen waren niet mogelijk. Er moest gekeken worden of de slagader afgesloten zou kunnen worden, een angiografie volgde. Duidelijkheid over mogelijke oplossingen kreeg ik niet. Via internet zochten mijn familie en ik naar eventuele behandelingen en bijbehorende risico’s. Het geheel stemde niet optimistisch.
Nieuw type stent
Ik nam contact op met een bevriende neuroradioloog uit het LUMC in Leiden. Hij legde mijn casus voor aan een collega, neuro-interventieradioloog, dr P.A. Brouwer. Deze arts plaatste als eerste in Nederland een op dat moment nieuw type flow-diverter silk stent via de liesslagader. Deze stent zorgt ervoor dat het aneurysma geen bloed meer krijgt, de slagaderwand verstevigd wordt en het aneurysma uiteindelijk verschrompelt.
Vertrouwen en informatie
Patrick Brouwer liet er vanaf het begin geen gras over groeien. Mijn aneurysma kon prima behandeld worden met dit type stent. Hij nam alle tijd om mij en mijn familie om uit te leggen hoe het geheel in zijn werk ging en hij beantwoordde al onze vragen.
Nog steeds duidelig
Eind mei 2011 werd ik succesvol geopereerd in het LUMC. Een dag later mocht ik naar huis. In tegenstelling tot de verwachting, slonk mijn aneurysma niet en bleven de klachten van duizeligheid bestaan. Dit zorgde voor onrust bij mijn artsen. Er werd gedacht aan een interne ontsteking en ik kreeg een stootkuur dexamethason. Zonder resultaat. Tot in Toronto hebben neuro-interventieradiologen zich gebogen over het niet-verschrompelen van mijn aneurysma. Totale afsluiting van de sinus cavernosus werd als oplossing genoemd. Het afsluiten van de slagader was, gezien mijn leeftijd (40 jaar) en mijn klachten een veel te radicale optie. Ondertussen vertrok Patrick Brouwer naar het buitenland en werd dr. M.A.A. van Walderveen mijn nieuwe arts. Samen besloten wij om af te wachten.
Eindelijk kan ik verder!
Langzamerhand verdwenen mijn klachten van duizeligheid en werd het weefsel in het aneurysma rustiger. Januari 2016 werd ik eervol ontslagen van de jaarlijkse follow-up. Mijn dank richting Patrick Brouwer en Marianne van Walderveen is enorm. Niet alleen vanwege hun expertise maar zeker ook vanwege hun persoonlijke houding naar mij en mijn familie toe.
Maaike